อย่างที่ทราบกันดีว่าบรรดาหุ้นทั้งหลายล้วนมาจากเหล่าบริษัทที่ลงทะเบียนกับตลาดหลักทรัพย์ ซึ่งหลายคนจึงต่างเข้าใจกันไปว่าราคาหุ้นนั้นได้ถูกควบคุมในหลายๆ ปัจจัย อีกทั้งรวมไปถึงมองว่าตลาดหลักทรัพย์คือตัวควบคุมกลไกราคาของหุ้นเสียด้วยซ้ำ แต่ในความเป็นจริงแล้วตลาดหลักทรัพย์เป็นเพียงศูนย์กลางของหุ้นที่จะเข้ามาเปิดโอกาสให้นักลงทุนเข้ามาซื้อขายกันเท่านั้นเอง ดังนั้นสิ่งหนึ่งที่แน่นอนและเป็นพื้นฐานในการเปลี่ยนแปลงกลไกของราคา อย่างเสมอมาก็คือผู้ซื้อและผู้ต้องการขายเป็นหลัก
โดยส่วนใหญ่แล้วราคาหุ้นจะวิ่งขึ้นหรือวิ่งลงก็แล้วแต่ว่าหุ้นในเวลานั้นมีมูลค่าสูงแค่ไหน และมีผู้ที่ต้องการซื้อมากเพียงใด ซึ่งหากมีผู้ซื้อต้องการจะเข้ามาร่วมลงทุนมาก หุ้นก็จะมีราคาที่สูงขึ้นตามไปนั้นเอง ซึ่งในจุดนี้จึงขึ้นกับผู้ขายด้วยว่าจะต้องการขายในราคาใดและรีบร้อนมากแค่ไหน และในบางทีก็จะมีกลุ่มนักลงทุนบางกลุ่มที่จะเป็นเหมือนกับแนวทางในการมองหุ้นในระยะยาว อย่างเช่นในประเทศไทย ก็จะมีกลุ่มทุนชาวต่างชาติเข้ามาลงทุนและเมื่อใดที่กลุ่มนักลงทุนต่างชาติเหล่านี้ทยอยกันขายหุ้นตัวใดตัวหนึ่ง ก็จะสามารถสังเกตได้ว่าน่าจะเกิดความผิดปกติกับหุ้นในอนาคต จึงทำให้นักลงทุนอื่นๆ จำเป็นต้องทยอยขายหุ้นตามไปนั้นเอง แต่วิธีที่ว่านี้ใช้ไม่ได้กับนักลงทุนที่ไม่ต้องการความเสี่ยงหรือนักลงทุนที่หวังผลระยะยาว
ดังนั้นสรุปได้ง่ายๆ ว่า ราคาของหุ้นทั้งหลายล้วนขึ้นอยู่กับจิตใจของผู้ลงทุนทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความกลัวต่อการลงทุน ความหวังที่อยากจะได้หุ้นที่ดีหรือว่าโลภ ดังนั้นล้วนแต่เป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้ทั้งสิ้นเพราะแต่ละคนล้วนแต่มีเทคนิคหรือสไตล์ที่เป็นของตัวเอง บางคนหวังแต่จะปั่นราคาหุ้น หรือบางคนต้องการเพียงถือหุ้นไม่หวังการเติบโตที่ก้าวกระโดดก็เป็นได้